Realizując program wychowania przedszkolnego wykorzystujemy elementy z wielu atrakcyjnych metod wpierających samodzielność, aktywność, zachęcających do twórczych poszukiwań oraz rozwijania zdolności i zainteresowań poznawczych dzieci. Pracujemy wieloma metodami.

Metoda Pedagogiki Zabawy

W pedagogice zabawy bardzo ważne jest wybieranie takich zabaw, które nie stwarzają napięcia powodowanego nadmierną rywalizacją i nie ośmieszają uczestników zabawy. Proponowane zabawy sprzyjają aktywności wszystkich dzieci z grupy. Metoda ta posługuje się rożnymi środkami np. malowanie, dźwięk, odgrywanie ról, taniec, gest, słowo pisane i mówione, pantomima. Sytuacje, jakie są stwarzane w trakcie zabawy, uczą dzieci wypowiadania swoich uczuć na forum grupy oraz poszanowania uczuć pozostałych uczestników. Pedagogika zabawy pozwala na zmniejszenie obaw, lęku, dystansu do innych dzieci. Zabawy są wybierane i modyfikowane w taki sposób, aby były przyjazne dla każdego dziecka.

Metoda Knillów

Jest to program aktywności opracowany przez małżeństwo Mariannę i Christophera Knill. Stanowią ramy, dzięki którym rozwija się kontakt społeczny, ruch i zabawa. Zajęcia opierają się na aktywności ruchowej dziecka i terapeuty, połączone są one ze specjalnie skomponowaną muzyką, która stymuluje, skupia uwagę dziecka i tworzy poczucie przewidywalności sytuacji.

Główne cele metody: aktywizowanie dziecka do podjęcia własnej aktywności, kształtowanie świadomości i orientacji w schemacie ciała oraz kształtowanie poczucia rytmu, dzięki elementom muzykoterapii.

Metoda Logorytmiki

Jest wykorzystywana do celów umuzykalniających oraz terapeutycznych. Ze względu na kontakt dzieci z różnymi formami ruchu i muzyki, zajęcia te są przydatne w usprawnianiu słuchowo-ruchowo dzieci. Ćwiczenia te spełniają funkcje kompensacyjne, kierują uwagę dzieci na zjawiska wspólne dla muzyki i wypowiedzi np.: tempo, głośność, rytm.

Metoda twórczego myślenia J. Osborne – Burza mózgów

Jest to metoda polecana podczas rozwiązywania problemów. Wszyscy uczestnicy mają prawo zgłaszać swoje pomysły, które nie podlegają ocenie. Ważna jest duża ilość pomysłów, nie jest istotne, kto jest ich autorem. Tworzy się wachlarz pomysłów, z których wybiera się te lepsze. Metoda ta uczy twórczego myślenia, myślenia przyczynowo-skutkowego, ale także szacunku dla pomysłów innych osób, akceptacji, tolerancji, pracy w grupie, wzajemnego szacunku.

Metoda ruchu rozwijającego W. Sherbone

Jest to metoda szczególnie przydatna do pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi i lękliwymi. Ideą tej metody jest posługiwanie się ruchem rozwijającym świadomość własnego ciała, świadomość przestrzeni i działania w niej oraz umiejętność i potrzebę dzielenia się  jej z innymi ludźmi.

Metody i formy pracy stosowane w naszym przedszkolu są nowoczesne i zapewniają przedszkolakom osiągnięcie sukcesów rozwojowych w atrakcyjny, twórczy i aktywny sposób.

Nauczyciele w planowaniu pracy wykorzystują różnorodne metody, których celem jest uatrakcyjnienie realizowanego programu edukacyjnego. Dobór metod zależy od indywidualnych możliwości dziecka a także od tego, jakie umiejętności zaplanowaliśmy kształcić w danej chwili. Ważne jest, aby dziecko podczas zabawy rozwijało swoje zainteresowania, a dodatkowo nabywało nowe umiejętności. Praca z wszystkimi przedszkolakami jest zindywidualizowana, ale każde dziecko, bez wyjątku, otoczone jest wsparciem, zrozumieniem i ciepłem wszystkich pracowników przedszkola.

{phocagallery view=category|categoryid=12|limitstart=0|limitcount=5|displayname=0|displaydetail=0|displaydownload=0|displaybuttons=0|displaydescription=0|displayimgrating=0}