„Świat się zmienia a wraz z nim metody edukacji dzieci. Symultaniczno- sekwencyjna nauka czytania  jest  metodą dla nowego pokolenia. Aktualne dzieci inaczej uczą się języka mówionego i pisanego. Przewaga stymulacji obrazem (telewizor, komputer, bilbordy, reklamy, emotikony) uniemożliwia całkowicie stosowanie metod analitycznych (głoskowanie).

Dla tych dzieci pojedyncze litery tworzą wzory bez znaczeń. Fakty te wpływają na nabywanie języka i skutkują trudnościami w nauce czytania i pisania”. Jedyną receptą jest zmienić myślenie o wychowaniu i edukacji naszych pociech. Należy zrozumieć, że nasze dzieci wyrastają w zupełnie innej rzeczywistości oraz uwierzyć, że w każdym dziecku drzemie ogromny potencjał by się rozwijać i spełniać jako człowiek. Tą nową rzeczywistością jest szybkie tempo życia i rozwoju technicznego. Dla współczesnych dzieci najlepszym lekarstwem jest wczesna nauka czytania. Badania i obserwacje kliniczne prof. J. Cieszyńskiej potwierdzają’ że czytanie staje się dla dzieci wspaniałą – a często nawet jedyną okazją, by spotkać się z językiem.

Symultaniczno- sekwencyjna nauka czytania jest  oparta na naturalnym rozwoju mowy i myślenia dziecka, na obserwacjach neurobiologicznych. Metoda ta  jest  poukładaną i usystematyzowaną terapią neurologopedyczną i jednocześnie jedną z najbardziej elastycznych. Podstawowym założeniem jest dotarcie do dziecka przez stymulację językową, a jeśli jest to niemożliwe – poprzez wykształcenie alternatywnej formy komunikacji (pismo), która ma prowadzić do wzbudzenia w dziecku potrzeby i chęci mowy. Kilka słów o autorce metody symultaniczno-sekwencyjnej.

Twórcą metody jest prof. dr hab. Jagoda Cieszyńska .

Prof. Jagoda Cieszyńska – rodowita krakowianka, psycholog – logopeda, doskonała terapeutka dzieci niesłyszących, autystycznych, dyslektycznych. Jest nie tylko doświadczonym praktykiem, ale także wybitnym naukowcem. Liczne rozprawy, publikacje oraz lata badań nad skuteczną metodą nauki czytania zaowocowały w 2008 roku nominacją profesorską. Jest kierownikiem Pracowni Logopedycznej w Katedrze Logopedii i Lingwistyki Edukacyjnej IFP Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Przez 28 lat była psychologiem-logopedą w Zespole Diagnozy i Terapii, a obecnie pełni funkcję dyrektora merytorycznego w portalu konferencje-logopedyczne oraz w Centrum Metody Krakowskiej. Prowadzi badania naukowe obejmujące zagadnienia dotyczące problemów związanych
z dysleksją, dwujęzycznością i dyglosją, nabywania i rozwoju systemu językowego dzieci niesłyszących, metod diagnozowania dzieci z zaburzeniami komunikacji językowej i metod badania rozwoju funkcji poznawczych u dzieci w wieku niemowlęcym, poniemowlęcym
i przedszkolnym.

Założenia i cele metody:

– bezstresowa nauka czytania,

-wspieranie dziecka w rozwijaniu umiejętności niezbędnych w przygotowaniu do czytania,

-rozbudzanie zainteresowań czytaniem,

-kształtowanie gotowości do nauki czytania

-systematyczne wprowadzanie dziecka w świat liter

-doskonalenie techniki czytania

– wspomaganie sfer rozwoju dziecka, emocjonalnej, społecznej, etycznej i estetycznej

– przyswojenie przez uczniów podstawowego zasobu wiadomości na temat faktów, zasad, teorii, praktyk dotyczących przede wszystkim tematów i zjawisk bliskim doświadczeniom  uczniów

– kształtowanie umiejętności posługiwania się poprawnym językiem ojczystym

– wdrażanie do świadomego stosowania środków językowych

– wdrażanie do świadomego stosowania środków językowych

–  kształtowanie u dziecka pewności siebie i wiary we własne możliwości;

–   rozwijanie wyobraźni, myślenia, pamięci, mowy;

–  zdobycie  przez  dzieci  umiejętności  wykorzystywania  posiadanych  wiadomości  pod czas  wykonywania  zadań i rozwiązywania problemów;

–   usprawnienie aparatu mowy.

{phocagallery view=category|categoryid=10|limitstart=0|limitcount=5|displayname=0|displaydetail=0|displaydownload=0|displaybuttons=0|displaydescription=0|displayimgrating=0}